70's stöff

Ég hef verið aðeins að hlusta á gamalt soul og r & b stöff frá 8. áratugnum og fundið fullt af dóti sem hefur heillað mig. Mikið af þessu dóti hefur verið samplað í bak og fyrir af t.d. RJD2, RZA, Dr. Dre o.fl. En þarna fann ég t.d. snillinginn Syl Johnson sem var gamall blúsari áður en hann gat sér orð sem einn besti soul söngvari 8. áratugarins. Röddinni svipar dálítið til Al Green en þeir voru hjá sama útgefanda um sem fannst Al Green söluvænni og Syl Johnson féll í skuggann af honum. Hann er samt engu síðri en Al Green og lagið I Hate I Walked Away af plötunni Back For Your Taste of Love er kennslubókardæmi um hvernig á að skila texta frá sér. Þetta lag var svo notað með ekkert sérstökum árangri í laginu We Made It með Ghostface Killah af Supreme Clientele.



Syl Johnsson - I Hate I Walked Away



Næst er það heróín og offitusjúklingurinn Baby Huey sem kynnti sig yfirleitt með línunni "I'm Big Baby Huey, and I'm 400 pounds of soul." Það var hverju orði réttara en hann þurfti að taka afleiðingunum heróínsins því en hann lést úr hjartaáfalli 1970, aðeins 26 ára að aldri. Eina platan sem hann lifði til að taka upp, The Living Legend, kom út ári seinna. Platan er fönkskotin í anda Curtis Mayfield og sýnir mikla breidd og hæfileika sem aðeins geta komið frá 400 punda heróínsjúkling. Í laginu Hard Times, sem er eftir Curtis Mayfield, heyrir maður að þessi maður hefði getað orðið stórstjarna.



The Baby Huey Story - Hard Times



Marlena Shaw var einkum þekkt fyrir að vera jazzsöngkona og var um tíma hjá Blue Notes útgáfunni. Hún er þekktust fyrir lagið California Soul sem var samplað af DJ Premier í laginu Check The Technique. En ég er yfir mig hrifin af öðru lagi með henni sem heitir Woman of The Ghetto.



Marlena Shaw - Woman of the Ghetto